◾️خاطره ای از آیت الله سید هادی خسروشاهی رحمت الله علیه
🔷 یکی از جریانهای جالب در کنفرانس «تیزیوزو» الجزائر این بود که شبها در باغ مینشستیم؛ شیوخ الازهر بودند، امام موسی صدر بود، گاهی اوقات دکتر [سید جعفر] شهیدی بود و گاهی هم بقیه شخصیتهای تونسی و الجزایری و .. بودند.
⭐️ یک بار جمعی از دانشجویان الجزایری مقیم پاریس آمدند و درباره ازدواج موقت و متعه سؤال کردند.
امام موسی صدر لبخندی زد و گفت :
سماحة العلامة السید هادی من علماء قم موجود؛با وجود ایشان من در این موضوع حرفی نمیزنم.
شاید نمیخواستند که خودشان مستقیماً وارد این بحث بشوند.
🔶 به هر حال من به آن دانشجویان الجزایری گفتم که فلسفه تشریع [ازدواج موقت] آن بود که در یکی از جنگها که مسلمین همراه با رسولالله میرفتند، بعد از چند روز که از زن و بچه خودشان جدا شده بودند، آمدند پیش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و شکایت کردند از وضعشان و نیازشان به زن را مطرح کردند. در آن زمان و با آن شرایط و ظروف خاص، استمتاع موقت تجویز شد.
من به این دانشجویان الجزایری گفتم که پس اصل تشریع جای شبهه و اشکالی ندارد و آن ضرورتی که در آن زمان بوده، الآن برای شما به مراتب بیشتر هست. شما که در غرب و اروپا زندگی میکنید به طور طبیعی باید این غریزه خود را ارضا نمایید و شما که مسلمان هستید باید از راه مشروع استفاده نمایید که همان ازدواج موقت است.
🔷 همه شیوخ گوش میکردند. وقتی من صحبتم به اینجا رسید، شیخ محمد ابوزهره که آن زمان پیرمردی هفتاد ساله بود، ناگهان غرید و خروشید و با لحن خاص خود گفت: «و لکن المتعة حرام عند اهل السنة»؛ یعنی «ازدواج موقت نزد اهل سنت حرام است.»
من خطاب به دانشجویان گفتم که شیخ ما ابوزهره خود عضو مجمع تقریب بین المذاهب الاسلامیة در قاهره هستند و میدانند که شیخ محمود شلتوت فتوی داده است که در مسائل فقهی، مذهب جعفری هم مثل مذاهب اربعه دیگر است: یجوز التعبد بمذهب الشیعة.
یعنی مجاز است که انسان در مسائل فقهی از فقه شیعه پیروی کند.
🔶 شیخ ابوزهره هم جواب منطقی نداشت؛ خواست به اصطلاح مرا «هو» کند و خطاب به من گفت: «یا شیخ! هل ترید أن تجرّنی الی الشیعة بالمتعة؟» یعنی «آیا میخواهی مرا با تشویق به نکاح موقت به سوی شیعه بخوانی؟»
🔷 من به ایشان گفتم: «لا. ابداً یا شیخ. من هرگز چنین قصدی ندارم
برای این که :
اولاً وقت استمتاع شما گذشته !
ثانیا من مایلم که شما همین طور شیخ سنی ازهری باقی بمانید تا وقتی کتاب امام صادق (علیه السلام) را نوشتید بگوییم که این کتاب را یک شیخ سنی درباره رئیس فقه جعفری تألیف کرده است.»!!