نویسنده: علامه طباطبائی
مترجم: محمد هادی فقهی
به کوشش: سید هادی خسروشاهی
دنیا و ناملایمات آن هرگز رسول خدا را به خشم نمی آورد و چون حقى پایمال می شد، از شدت خشم كسى او را نمی شناخت و از هیچ چیز پروا نداشت تا آن كه حق را یارى كند. هنگام اشاره به تمام دست اشاره می فرمود و چون از مطلبى تعجب می كرد، دست ها را پشت و رو می كرد. زمانى كه صحبت می كرد، دست ها را به هم وصل می كرد و انگشت ابهام دست چپ را به كف دست راست می زد. وقتى غضب می فرمود، از شدت ناراحتى روى می گردانید. و چون خوشحال می شد، چشم ها را به هم می نهاد، بیشتر خنده هاى آن حضرت لبخند بود، هنگام تبسم دندان هایش چون دانه هاى تگرگ نمایان می شد».