سند پانزدهم:

تلگراف حوزه علمیه قم درباره امام موسی صدر

1. نامه به شورای انقلاب الجزائر

طلاب و فضلای حوزه علمیه قم طی تلگراف‌هایی به لبنان، سوریه، لیبی و الجزایر، خواهان آزادی امام موسی صدر و دریافت خبر از ایشان شدند. برای نمونه متن یکی از تلگراف‌ها، که از سوی مدیر«مرکز بررسی‌های اسلامی» در قم، خطاب به رهبران الجزایر ارسال شدهاست را می‌آوریم:

الجزایر ـ شورای انقلاب

برادر مولودقاسم نایت بالقاسم، وزیر امور دینی و تعلیمات عمومی:

درگذشت حضرت هواری بومدین موجب تأسف فراوان گردید. تسلیت همه برادران ایرانی را بپذیرید.

موقع را مغتنم شمرده، یادآور می‌شود که مردم مسلمان ایران مانند مردم لبنان، همچنان نگران سرنوشت حضرت امام موسی صدر هستند. در سفرهایی که برای شرکت در کنفرانس اندیشه اسلامی به الجزایر آمده و در کنار امام صدر و شما و دیگر برادران به گفت‌وگو می‌نشستیم، به وضوح روشن بود که با مقام و موقعیت مهم اجتماعی امام صدر آشنا هستید و بی‌شک هم اکنون به شدت به آزادی ایشان علاقه‌مند می‌باشید.

انتظار این است که از طریق شورای انقلاب، اقدام لازم را به عمل آورید تا از میلیون‌ها هوادار امام صدر در جهان اسلام، رفع نگرانی به عمل آید. تردیدی نیست استمرار نبرد نیروهای رزمنده مسلمان لبنان در کنار برادران فلسطینی، علیه صهیونیسم غاصب و امپریالیسم جهانی غارتگر، ارتباط مستقیم با آزادی حضرت امام صدر دارد.

با درود و سپاس فراوان ـ ایران ـ قم

سید ‌هادی خسروشاهی

مدیر مرکز بررسی‌های اسلامی

* * *

2. نامه به پاپ

سفیر وقت جمهوری اسلامی ایران در واتیکان، حجت‌الاسلام والمسلمین سید‌ هادی خسروشاهی در سال 1360 هـ. ش، طی نامه‌ای به پاپ، خواستار روشن شدن قضیه امام صدر شد. در نامه ایشان به پاپ آمده است:

«... همچنان انتظار دارم برای آرامش مادر پیر و فرزندان کوچک امام موسی صدر و خانواده بزرگتر او، مردم مسلمان و مسیحی لبنان، سرنوشت ایشان با دخالت آن عالیجناب روشن گردد. به امید آنکه ایشان زنده باشند و به میان ملت خود، مردم محروم لبنان، برگردند...»

ایشان سپس در نامه‌ای به حضرت امام خمینی (ره) پاسخ پاپ را ارسال کردند. پاپ تأکید کرده بود که نتیجۀ تحقیقاتشان با نتیجه تحقیقات مقامات قضایی ایتالیا یکسان است و آن این که: «آقای صدر هرگز وارد ایتالیا نشده است.»[1]

... گزارش کیهان در مورد اقدامات علما درباره امام موسی صدر

 

[1]. «گزارش کمیته پیگیری سرنوشت امام موسی صدر»، ناشر: مجلس شورای اسلامی، تهران، 1387، ص 209.