پاسداشت اخلاق پژوهش و ارزش تاریخی متون

محمدباقر انصاری: هر پژوهش، تحقیق و نوشته‌ای در ابتدا، میانه و پایان خود از اسلوب هندسی و رویکرد فکری برخوردار است. نحوه چینش و چرخشی که پژوهشگر کلمه به کلمه و جمله به جمله در نوشتار به کار می‌بندد تفاوت او را با دیگر پژوهشگران روشن می‌سازد.
 
بسامد واژگان و الگوی هم‌نشینی و جانشینی آن‌ها در بندبند نوشتار، روح، لحن و سبک پژوهش را می‌سازد. از یک سو فرم و زیبایی هندسی و قالب نوشتار و از سوی دیگر بن‌مایه و محتوای متن کفه وزن دهنده نوشتن است. دراین‌میان اخلاق پژوهش و تقید و باور پژوهشگر به رعایت امانت و به‌کارگیری نقل‌قول‌ها و متون با ذکر سند و منبع هر چند نقش کوچک و به‌ظاهر کم‌اهمیت، ارزش استنادی منبع و جایگاه توثیقی پژوهشگر را می‌سازد.
 
استاد محقق آیه الله فقید سیدهادی خسروشاهی مشی شخصی و پژوهشی‌اش گام‌به‌گام درس‌آموز الگو بود اما آنچه در میان همه سجایای اخلاقی و رفتاری این مرد بزرگ مرا به اعجاب و شگفتی وامی‌داشت الزام و تقید پیوسته‌اش به رعایت امانت در پژوهش و تکیه‌بر مسائل کوچکی برای ما و بزرگ برای ایشان بود.
 
این مسئله در نشر مجلد به مجلد مجموع آثار حضرت علامه محمدحسین طباطبایی برای بنده و همکارانم در مؤسسه بوستان کتاب که ناشر این اثر سترگ بوده و هست بارها به اثبات رسید. وی با موشکافی ستودنی و با دقتی وصف‌ناشدنی صفحه به صفحه آثار مطالعه می‌کرد و به خود و به ما اجازه نمی‌داد حتی واوی از کلام جناب علامه جابجا شود و جمله یا عبارتی بر خط و سطر کتاب نماینده شود.
 
برای او اثر علامه گذشته از ارزش علمی ارزش تاریخی نیز داشت. آیندگان برابر همین متن او و جناب علامه را به نقد و مطالعه می‌نشینند. بنابراین رعایت امانت برای جناب ایشان سرلوحه کار و پژوهش بود.
 
ایشان محققی به‌روز و پرخوان بود و بر کرسی علمی که ممحض آن بود در خواندن کتاب و مقاله یا حتی یادداشتی که به‌ظاهر خرد می‌نمود در نقد و اصلاح آن بسیار می‌کوشید. انتشار دستاوردهای علمی و فکری این مرد بزرگ و محقق ارزنده برای هر نشری افتخاری بزرگ و سترگ بوده و هست و موسسه بوستان کتاب سالیان بسیاری ناشر این آثار بود.
 
در کنار نشر این اندیشه‌های ژرف، استاد سید هادی خسروشاهی پیوسته در گام نخست نه پژوهش‌گری صاحب اثر، که حامی و پشتیبان همه‌جانبه و غیور بود. چه بسیار روزهایی که پیوسته از حال و احوال نشر کتاب در پهنه جغرافیایی ایران می‌پرسید و آن هنگام که مؤسسه را در تامین نقدینگی خرید کاغذ کم توان می‌دید با همه دغدغه‌های فکری و فرهنگی که داشت با قرض‌الحسنه‌ای به جا به یاریمان می‌رسید تا مبادا در نشر آثاری که تشنگان و طالبان فراوان داشت، باز بمانیم.روحش شاد، نامش پرآوازه و یادش گرامی.