استمرار رابطه با نجف
• با توجه به روابط حسنه پیشین آیت‌الله حاج سید احمد آقا با مرحوم آیت‌الله سید کاظم یزدی و دیگر مراجع، آیا این روابط بعدها نیز ادامه داشت؟ و آیا مکاتبه‌ای هم فیمابین بوده است؟
مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد خسروشاهی با توجه به سوابق تحصیلی و اقامت در نجف اشرف و روابط پدر و جد خود با بزرگان حوزه نجف، با اعاظم علما و مراجع وقت روابط صمیمانه‌ای داشتند و حتی پس از تکمیل تحصیلات و اخذ اجازه اجتهاد و مراجعت به تبریز، این روابط را ادامه داده‌اند و مکاتباتی هم داشته‌اند که برای نمونه، یک نامه از مرحوم آیت‌الله سید کاظم طباطبائی یزدی، صاحب کتاب ارزشمند «العروه الوثقی»، در پاسخ به نامه جد امجد موجود است که در آن، ضمن تمجید از فرزندشان آیت‌الله سید مرتضی خسروشاهی، خواستار اعزام وی به نجف برای ادامه تحصیل شده‌اند. متن نامه به خط خود معظم‌له بوده و محتوای آن جالب و نشاندهنده صمیمیت فیمابین است و در پایان آن خواهان استمرار مکاتبه می‌شوند.
علاوه بر آن، اجازه‌نامه خاصی هم بعدها به والد ماجد مرحوم آیت‌الله سید مرتضی خسروشاهی فرستاده‌اند که آن هم در نوع خود جالب و قابل توجه است.
و اینک متن آن دو نامه و سند:
1. نامه به آیت‌الله سیداحمد خسروشاهی و درخواست اعزام فرزندش به نجف و تمجید فراوان از وی
بسم الله الرحمن الرحیم
ان شاءالله تعالی از برکات اجداد طاهرین ـ صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین ـ همواره به الطاف و عنایات خاصه حضرت اقدس احدیت ـ جلّت مواهبه ـ محظوظ بوده و در ترویج دین مبین و تشیید مبانی شرع مطهر متین، مؤید، مسدد و منصور خواهید بود.
خط شریف واصل، مندرجات و مضامین آن معلوم و استکشاف سلامت موجب مسرت گردید. حسب الاستصواب آن جناب نوشته اذن از برای جناب آقای آقا میر محمدعلی ترکی در جوف است و کذا چند کلمه در خصوص قرة‌العین معظم، آقای آقا سید مرتضی «سلمه الله» و چون استفسار حالات او را از چند نفر از موثقین کردم، بسیار مدح کردند از هر بابت، من حیث الورع و التقوی و العدالة و من حیث الفهم و الاستعداد، کمال مبالغه کردند، بسیار مسرور شدم و خواستم بنویسم به آن جناب که ایشان را رخصت دهند در آمدن به این صفحه و چندی ماندن به جهت استکمال قوه و فعلیت استعداد و ترقیات کلیه علمیه، بعضی مذکور نمودند که مزاج ایشان با هوای عربستان مساعدت ندارد، قدری دلگیر شدم.
خداوند عالم «عزّت اسماؤه» به حق اجداد طاهرین «صلواته علیهم» ایشان را در ظل مرحمت جناب‌عالی سالم و موفق بدارد و به مقامات عالیه برساند. ادام الله تعالی توفیقکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
همواره حالات سلامت را اطلاع بدهید، از دعا فراموشم نفرمایید.
الاحقر محمدکاظم الطباطبایی
2. اجازه امور حسبیه به آیت‌الله سید مرتضی خسروشاهی
الحمد لله رب العالمین و الصلاة و السلام علی خیر خلقه محمد و آله الطاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین، ثم السلام علی اخواننا المؤمنین (البسنا الله و ایّاهم جنن العافیة و أنهلنا من عفوه المنا هل الصافیة).
و بعد؛ فانه لایزال یبلغنا عن الولد الجلیل الماجد، صاحب الفضائل و المحامد، عنوان صحیفة الکمال و دیباجة صفحة الجلال، جذوة الفهم و الذکاء و ندوة العلم و العلاء، سیف العلم المنتضی ولدنا الاعز السید مرتضی (ایده الله تعالی بتأییداته الجلیلة و سدده بتسدیداته الجمیله و امدّه بعنایاته الکاملة و اسعدة بالطاقة الشاملة، ما تقرّبه عیوننا، و تبتهج به نفوسنا) مع ما به من هدی و صلاح و تقوی و نجاح و کرم اخلاق و طیب اعراق و شرف ذات و حسن صفات و جدّ و أجتهد فی احراز کلّ فضیلة و سعی و استباق لنیل المراتب الجلیلة و لا غرو فقد استقی عرقه من منبع النبوة و رضع من ثدی الرسالة و عرق فیه ابوه عمدة العلماء العاملین و صفوة الفضلاء الکاملین، علم الاعلام و عماد الاسلام، الفاضل الاوحد جناب السید احمد (لا زالت آیات فضله باهرة و بحار علمه زاخرة) فهو ثمر ذلک الشجر و هلال ذلک القمر و قد اذنت له (ادام الله الباری علاه) فی جمیع ما یعود الی الحاکم الشرعی، مما یقبل الاذن من الامور الحسبیة.
و وصیتی الیه و الیّتی علیه ان یجعل التقوی شعارها دون الدثار و الورع نجیّة و سمیره دون الاخلاء و السمار و ان لا ینسانا من الدعاء فی الخلوات و اوقات الصلوات و السلام علیه و علی جمیع اخواننا المؤمنین المختلفین الیه و المترددین لدیه و رحمة الله و برکاته.
حرره الاحقر محمدکاظم الطباطبائی
فی الرابع و العشرین من رمضان المبارک سنة 1323[1]